ม่อน ๑ หมายถึง (ถิ่น-พายัพ) น. เนินเขา, ยอดเขา.
(ถิ่น-พายัพ) ส. ข้าพเจ้า เช่น อกม่อนเมา บาบั้น บิ่นบ้าในทรวง. (หริภุญชัย).
น. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium thyrsiflorum Rchb.f. ในวงศ์ Orchidaceaeดอกขาว ปากเหลือง.
ก. เวนให้ เช่น มอบราชสมบัติ, สละให้ เช่น มอบกายถวายชีวิตมอบชีวิตเป็นราชพลี, ยกให้ เช่น มอบทรัพย์สมบัติ, ให้ไว้ เช่นมอบเงินให้เป็นค่าอาหารกลางวันแก่เด็กนักเรียน.
ก. มอบธุระไว้ด้วยความไว้วางใจ, ยินยอมให้ทําแทนโดยมีหลักฐาน.
ก. นำเด็กนักเรียนไปมอบให้อยู่ในความปกครองของโรงเรียน เช่น มอบตัวนักเรียน, ยอมตัวให้อยู่ในความควบคุมของเจ้าหน้าที่เพื่อสู้คดี เช่น ผู้ร้ายเข้ามอบตัว.
ก. กำชับสั่งเสีย เช่น มอบหมายการงาน, กะให้,กําหนดให้, เช่น มอบหมายหน้าที่ให้แต่ละคนรับผิดชอบ.
(กฎ) ก. มอบหมายให้มีอํานาจจัดการหรือทําการแทน.